احیای گونه منقرض شده گرگ وحشت توسط دانشمندان_دریای تکنولوژی

یک شرکت مهندسی ژنتیک، جهان را با برگشت دادن گرگ وحشت از انقراض شگفت‌زده کرد؛ اگرچه این آخر کار نبوده است. شرکت Colossal Biosciences مستقر در تگزاس این چنین تصمیم دارد ماموت پشمالو، پرنده دودو و ببر تاسمانی (گرگ تاسمانی) را مجدد به حیات بازگرداند. این پروژه با مقصد احیای گونه‌هایی انجام می‌بشود که نابودی آن‌ها دست‌کم تا حدی نتیجه‌ فعالیت‌های انسانی همانند شکار بی‌رویه، تخریب زیستگاه و آلودگی بوده است.

دانشمندان در اغاز برگشت دادن پرنده ای منقرض شده بعد از پیشرفت های باورنکردنی

به منظور برگشت دادن یک گونه منقرض‌شده، دانشمندان شرکت کولوسال ابتدا دی‌ان‌ای آن گونه را از فسیل‌ها یا مثالهای حاضر در موزه‌ها استخراج می‌کنند. سپس، کد ژنتیکی کامل یا همان ژنوم آن را بازسازی کرده و با ژنوم نزدیک‌ترین خویشاوند زنده‌اش قیاس می‌کنند تا تفاوت‌هایشان اشکار بشود.

سپس از شناسایی ژن‌هایی که اختصاصی گونه منقرض‌شده می باشند، ژنوم گونه زنده را طوری اصلاح می‌کنند که تا حد ممکن همانند به گونه مهم بشود. برای مثالً در رابطه گرگ وحشت، دانشمندان ۲۰ تحول در دی‌ان‌ای گرگ خاکستری تشکیل کردند. سپس با منفعت گیری از این ژنوم اصلاح‌شده، یک تخمک تشکیل می‌کنند و آن را در بدن مادر جانشین – ماده‌ای از گونه زنده‌ی نزدیک به گونه منقرض‌شده – قرار خواهند داد. این جانشین در نهایت موجودی را به دنیا می‌آورد که وقتی منقرض شده می بود.

شرکت کولوسال پیش‌تر موفق شده ژنوم ماموت پشمالو را به‌طور کامل رمزگشایی کند و دانشمندانش در ماه مارس توانستند با پیروزی موش‌های پشمالو را به دنیا بیاورند که گامی مهم در مسیر برگشت دادن این غول باستانی به حساب می اید. در نهایت، این شرکت امیدوار است از فیل‌های آسیایی به گفتن مادر جانشین برای ماموت‌های پشمالوی خود منفعت گیری کند؛ مقصد آن‌ها این است که تا سال ۲۰۲۸ این موجودات را به دنیا بیاورند.

دانشمندان این چنین در حال پیشرفت برای احیای پرنده دودو و گرگ تاسمانی می باشند و از مثالهای حاضر در موزه‌ها برای بازسازی ژنوم‌های آن‌ها منفعت گیری می‌کنند. با این حال، برخی از کارشناسان حفاظت از حیات‌وحش هشدار خواهند داد که برگشت دادن گونه‌های منقرض‌شده به اکوسیستم‌های امروزی امکان پذیر عواقب قابل‌توجهی داشته باشد.

روز دوشنبه، شرکت کولوسال خبرداد که توانسته سه گرگ وحشت را به دنیا آورده و آن‌ها را رومولوس، رمولوس و کالیسی نامگذاری کند. این گرگ‌های باستانی که به‌خاطر سریال معروف شبکه اچ‌بی‌او یعنی بازی تاج و تخت، شهرت تعداد بسیاری اشکار کرده‌اند، نزدیک به ۱۲,۵۰۰ سال پیش منقرض شدند. با وجود این که علت انقراض آن‌ها اشکار نیست، اما دانشمندان اعتقاد دارند که این انقراض امکان پذیر به‌علت از دست رفتن شکارهای آن‌ها رخ داده باشد—به گمان زیادً ناشی از شکار بی‌رویه توسط انسان‌ها بوده است.

۳ جانور منقرض شده که در آمریکای شمالی ماقبل تاریخ زندگی می‌کردند + ویدیو

بن لام، مدیرعامل شرکت کولوسال می‌گوید: «به این تیم افتخار می‌کنم. این دستاورد بزرگ اولین نمونه از پیروزی‌های آتی است که مشخص می کند فناوری احیای گونه‌های منقرض‌شده‌ ما کارایی دارد». شرکت بن لام ادعا می‌کند که برگشت دادن این گونه‌ها به کره زمین، جزو مسئولیت انسان‌ها برداشت می‌بشود و می‌گوید: «ما متعهد به اصلاح قبل و بازسازی طبیعت در مقیاس جهانی هستیم».

متخصصان این شرکت اعتقاد دارند که برگشت دادن این حیوانات به طبیعت می‌تواند از جنبه‌های مختلفی برای محیط زیست سودمند باشد، حتی برای حل مشکل مربوط به تغییرات اقلیمی. برای مثال، احیای ماموت پشمالو می‌تواند به بازسازی اکوسیستم‌های مراتع قطبی، جهت مبارزه با گرمای جهانی پشتیبانی کند.

با این حال، گروه فرد دیگر از کارشناسان مطمعن چندانی نسبت به این قضیه ندارند. نیتیک سکار، دانشمند حفاظت از محیط زیست، در مقاله‌ اخیرش برای Ars Technica می‌نویسد: «من معتقدم که تلاش گسترده برای احیای ماموت جهت حفاظت از محیط‌زیست، کاملاً نادرست است… در نهایت، فعالیت‌های کولوسال زیاد تر به‌گفتن یک سرگرمی انسانی خواهد می بود تا تلاشی برای پشتیبانی به فیل‌های وحشی یا نجات اقلیم؛ آن هم بدون دقت کافی به هزینه‌ها و زمان‌های از دست رفته برای حیات انسان‌ها و حیوانات».

ماموت پشمالو

ماموت‌های پشمالو نزدیک به ۴۰۰۰ سال است که در زمین زندگی نمی‌کنند، اما بن لام با مطمعن می‌گوید که اولین بچه‌های ماموت پشمالو در چند سال آینده به دنیا خواهند آمد. شرکت او اطلاعات ژنتیکی ماموت را بازدید کرده و راهی یافته تا سلول‌های بنیادی فیل تشکیل شده و بتوانند به انواع گوناگون سلول‌ها تبدیل گردند. این دو دستاورد، قدم‌های مهمی در مسیر احیای ماموت به شمار می‌روال.

در ماه مارس، دانشمندان شرکت کولوسال موفق شدند موش‌های پشمالو را به دنیا بیاورند؛ با تحول دی‌ان‌ای موش‌ها به‌طوری که دو ویژگی ماموت را نشان می‌دادند: موهای بلند و پشمالو به همراه چربی‌هایی که به آن‌ها پشتیبانی می‌کرد تا در سرما زنده بمانند.

بت شاپیرو، مدیر ارشد علمی کولوسال، به ان‌پی‌آر می‌گوید: «در نهایت موش‌هایی زیاد بامزه به دست آوردیم که موهای بلند، پشمالو و طلایی‌رنگ دارند… این قضیه برای ما شوق‌انگیز است چون قبول می‌کند که ژن‌ها و خانواده‌های ژنی که با منفعت گیری از روش ژنتیک قیاس‌ای شناسایی کرده‌ایم، واقعاً علتخواهد شد که یک حیوان، پوشش پشمالو، طلایی‌رنگ و موهای بلند داشته باشد… و این همان روشی است که ما برای خلق ماموت‌ها در آینده منفعت گیری می کنیم».

هنگامی آن زمان فرا برسد، کولوسال تصمیم دارد از فیل‌های آسیایی به گفتن جانشین مادر – گونه ماده زنده‌ نزدیک به گونه منقرض‌شده – منفعت گیری کند. دلنشین اینجاست که این گونه ربط نزدیک‌تری با ماموت‌های پشمالو در قیاس با فیل‌های آفریقایی دارد — ۹۵ درصد از کد ژنتیکی فیل‌های آسیایی با ماموت‌های منقرض‌شده مشترک است.

پرنده دودو

این پرنده باستانی، که نزدیک به ۲۲ کیلوگرم وزن داشت، قادر به پرواز نبوده است؛ شمار بسیاری از پرنده‌های دودو وقتی در جزیره موریس زندگی می‌کردند. این گونه برای اولین بار توسط ملوانان هلندی در نزدیک به سال ۱۶۰۰ شناسایی و ثبت شدند.

تا سال ۱۶۸۱، پرنده‌های دودو از روی کره زمین ناپدید و منقرض شدند. این پرنده به علت جنگل‌زدایی، شکار بیشتر از حد و تخریب لانه‌هایشان توسط حیواناتی که هلندی‌ها به جزیره آورده بودند، به انقراض رسید. حال، کولوسال تصمیم دارد با منفعت گیری از دی‌ان‌ای دودو که برخی مثالهای آن در موزه وجود دارد، این پرنده را مجدد احیا کند. اگرچه این شرکت تا این مدت تاریخ مشخصی برای برگشت پرنده دودو اظهار نکرده، اما در سال‌های تازه پیشرفت‌هایی در راستای این مقصد داشته است.

در سال ۲۰۲۲، شاپیرو و همکاران سابقش در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز (جایی که پیش از پیوستن به کولوسال مشغول به کار در آنجا می بود) موفق شدند تا ژنوم این پرنده منقرض‌شده را مجدد بازسازی کنند. این قضیه، قدم مهمی در مسیر برگشت دادن دودو به زندگی محسوب می‌بشود، اما دانشمندان کولوسال تا این مدت نیاز دارند تنوع ژنتیکی را در ژنوم این پرنده تشکیل نمایند تا مانع از تشکیل جمعیتی از کلون‌ها شوند؛ شبیه چیزی که بن لام به LiveScience حرف های می بود.

این مانع نیز همانند مانع ها دیگر، باید قبل از این که شرکت بتواند فرآیند تولد دودوها را اغاز کند، رفع بشود. اما پرورش این پرنده‌ها زیاد سریع تر و آسان‌تر از پرورش پستانداران بزرگ همانند گرگ وحشت یا ماموت پشمالو خواهد می بود، چون دی‌ان‌ای دودو در تخم‌ آن حاضر است و نیازی به رحم برای رشد ندارد؛ همان گونه که لام حرف های می بود. بنا به حرف های کولوسال، نزدیک‌ترین خویشاوند زنده این پرنده منقرض‌شده، مربوط به کبوتر نیکوبار می‌بشود که تخم‌گذاری می‌کند.

گرگ تاسمانی

گرگ تاسمانی یا ببر تاسمانی، یک جاندار گوشتخوار کیسه‌دار بزرگ می بود که ۸۹ سال پیش رسماً منقرض شد. این حیوان شباهتی به گرگ کایوت داشت و وقتی در سرزمین مهم استرالیا و این چنین جزایر تاسمانی و پاپوآ گینه نو پراکنده می بود. تنها در تاسمانی، نزدیک به ۵۰۰۰ رأس از این حیوانات زندگی می‌کردند. اما در نهایت، این گونه به علت شکار بیشتر از حد، تخریب زیستگاه‌ها و ورود گونه‌های مهاجم و رقیب به سرزمین‌هایشان، ناپدید شدند. آخرین نمونه آن در سال ۱۹۳۶ و در حالی که تحت حفاظت می بود از بین رفت.

از آنجایی که گرگ تاسمانی در تعداد بسیاری از موزه‌های جهان به نمایش درآمده می بود، دانشمندان کولوسال مثالهای بسیاری از دی‌ان‌ای این حاضر را برای کار کردن دارند. اندرو پاسک، استاد ژنتیک و زیست‌شناسی تکوینی در دانشگاه ملبورن استرالیا که با کولوسال همکاری می‌کند، در سال ۲۰۲۳ به بی‌بی‌سی فیوچر او گفت: «هر موزه بزرگی خواهان داشتن یک نمونه از آن در مجموعه خود می بود، به همین علت صدها نمونه در سرتاسر جهان وجود دارد و برخی از آن‌ها به‌طور استثنایی نگه داری شده‌اند».

اندرو پاسک و همکارانش در سال ۲۰۱۷ ژنوم کامل گرگ تاسمانی را مورد تحلیل قرار دادند. از آن زمان، آن‌ها ژنوم گرگ تاسمانی را با ژنوم نزدیک‌ترین خویشاوند زنده‌اش — یک پستاندار کیسه‌دار به اندازه موش به نام دانارت — قیاس کرده‌اند تا واریانت‌های ژنی که گرگ تاسمانی را منحصر به فرد می‌کند را شناسایی نمایند.

اما تا این مدت کارهای بسیاری باقی‌مانده است تا این گونه مجدد به حیات بازگردد. در مرحله سپس، اندرو پاسک ژنوم دانارت را ویرایش خواهد کرد تا با ژنوم گرگ تاسمانی مطابقت اشکار کند. وقتی که کولوسال یک تخمک با منفعت گیری از این ژنوم بازسازی‌شده بوجود آورد، آن را در بدن یک جانشین مادر دانارت قرار خواهد داد.