روزهای هفته چطور نام‌گذاری شده‌اند؟_دریای تکنولوژی

هفته، دوره‌ای هفت‌روزه است که اکثر ما بر پایه آن برنامه‌های روزمره خود را تنظیم می‌کنیم. از کار تا معاشرت، روزهای ما از شنبه تا جمعه سازماندهی خواهد شد. اما تا به حال فکر کرده‌اید که روزهای هفته در زبان انگلیسی چطور نام‌گذاری شده‌اند؟ در حالی که در زبان‌های رومی (همانند اسپانیایی و ایتالیایی) نشانه‌هایی از ریشه این کلمات قابل شناسایی است، در زبان‌های شمال اروپا، همانند انگلیسی، همه چیز به این سادگی نیست.

چرا هفته ۷ روز است؟

زیاد تر ما زندگی خود را بر پایه زمان سازماندهی می‌کنیم: روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌ها مبنای مدیریت زمان ما می باشند. اما آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا هفته‌ها هفت روزه می باشند؟

تاریخچه هفته هفت‌روزه به تقویم‌های باستانی سومری‌ها و سپس بابلی‌ها بازمی‌گردد. این تقویم‌ها بر پایه مرحله های گوناگون ماه طراحی شده بودند.

این تقویم‌ها بر پایه فازهای ماه بوده‌اند و به طور کلی نزدیک به هفت روز طول می‌کشد تا ماه از یک مرحله به مرحله دیگر منتقل بشود.

نام‌گذاری روزهای هفته توسط رومی‌ها

در سال ۳۲۱ میلادی، امپراتور کنستانتین تقویم هشت‌روزه رومی‌ها را به هفته هفت‌روزه تحول داد. با این حال رومی‌ها اولین افرادی نبودند که هفته هفت‌روزه را پذیرفتند. این سیستم پیش از آن توسط بابلی‌ها معارفه شده و سپس توسط یهودیان، ایرانیان و یونانیان نیز پذیرفته شده می بود.

در تقویم رومی‌ها، روزهای هفته با حروف (A تا H) نام‌گذاری شده بودند. اما با تحول به هفته هفت‌روزه، نام روزها نیز تحول کرد.

رومی‌ها برای نام‌گذاری روزهای هفته از نام‌های هفت جرم آسمانی منفعت گیری کردند که زیاد تر آن‌ها به نام خدایان رومی شناخته شده بودند. آن‌ها هفته را از یکشنبه تا شنبه سازماندهی کرده و روزها را به ترتیب خاصی نام‌گذاری کردند.

نام‌های رومی عبارت بودند از: Dies Solis (روز خورشید)، Dies Lunae (روز ماه)، Dies Martis (روز مریخ)، Dies Mercurii (روز عطارد)، Dies Jovis (روز مشتری)، Dies Veneris (روز زهره) و Dies Saturni (روز زحل).

نام‌گذاری روزهای هفته در زبان انگلیسی

زبان انگلیسی ریشه در لاتین ندارد. انگلیسی زبانی ژرمنی است و به همین علت، روزهای هفته در انگلیسی بر پایه اساطیر ژرمنی مردمان شمال اروپا، یعنی اساطیر اسکاندیناوی، نام‌گذاری شده‌اند.

در انگلیسی باستان نام سه روز هفته از رومی‌ها به عاریت گرفته شده‌اند. احتمالا با آن‌ها آشنا باشید: Dies Solis (روز خورشید)، Dies Lunae (روز ماه) و Dies Saturni (روز زحل).

شنبه

Dies Saturni (روز زحل) در انگلیسی باستان به Sæturnesdæg ترجمه شد که بعدها در انگلیسی مدرن به “Saturday” تحول یافت. ربط با زحل (هم سیاره و هم خدای رومی) در این نام نگه داری شده است.

یکشنبه

Dies Solis در انگلیسی باستان Sunnandæg ترجمه شد که به معنی “روز خورشید” است. در اساطیر ژرمنی، الهه‌ای به نام “سانا” (Sunna) نماینده خورشید می بود، به این علت این کلمه در انگلیسی مدرن به “Sunday” تبدیل شد.

دوشنبه

Dies Lunae (روز ماه) به Monandæg در انگلیسی باستان ترجمه شد. ماه در اساطیر ژرمنی توسط الهه‌ای به نام “مانی” (Mani) تجسم می‌شد. از این رو، این روز در انگلیسی مدرن به “Monday” تبدیل شد.

فراتر از سیارات

تا اینجا فهمید شدیم که نام‌ روزهای یکشنبه، دوشنبه و شنبه در انگلیسی از خورشید، ماه و زحل گرفته شده‌اند. اکنون به بازدید نام‌گذاری روزهای دیگر می‌پردازیم.

سه‌شنبه

Dies Martis (روز مریخ) در انگلیسی باستان به Tiwesdæg تبدیل شد. این روز به نام خدای “تیو” (Tiw)، که با مریخ (خدای جنگ رومی) در اساطیر ژرمنی معادل می بود، نام‌گذاری شد. Tiwesdæg در انگلیسی مدرن در نهایت به “Tuesday” تحول یافت.

چهارشنبه

همین امر در رابطه چهارشنبه نیز صادق است. Dies Mercurii (روز عطارد) به Wodnesdæg تبدیل شد که به نام “وودن” (Woden) (معروف به اودین، خدای مهم اساطیر نورس) نام‌گذاری شده می بود. “Wodnesdæg” بعدها در انگلیسی مدرن به “Wednesday” تبدیل شد.

پنج‌شنبه

Dies Jovis (روز مشتری) در انگلیسی باستان به Thunresdæg تبدیل شد. این روز به نام خدای “ثور” (Thunor) نام‌گذاری شده می بود. ثور خدای رعد و برق می بود و معادل مشتری در اساطیر رومی محسوب می‌شد. Thunresdæg در نهایت به “Thursday” تبدیل شد.

جمعه

Dies Veneris (روز زهره) در انگلیسی باستان به Frigedæg ترجمه شد. این نام از یک الهه ژرمنی گرفته شده است، هرچند اشکار نیست که این الهه “فریگ” (Frigg) یا “فریا” (Freya) بوده است (هر دو نام زیاد تر برای توصیف همسر اودین منفعت گیری خواهد شد، اما در رابطه این که آیا این دو الهه یکی می باشند یا نه اختلاف نظر وجود دارد). Frigedæg در نهایت در انگلیسی مدرن به “Friday” تبدیل شد.