کشف نوع تازه RNA که می‌تواند در درمان اضطراب بعد از سانحه مؤثر باشد

پژوهشگران دانشگاه کویینزلند کشف کرده‌اند که ریبونوکلئیک اسید یا RNA از راهی که تا‌به‌حال ناشناخته می بود، روی یادگیری و حافظه مرتبط با هراس تأثیر می‌گذارد. این نقش RNA در تنظیم دقیق عملکردهای سلولی در مغز دانشمندان را شوق‌زده کرده است.

در یک مقاله در ژورنال Nature Communications، پژوهشگران نشان داده‌اند که یک RNA غیر-کدکننده (مولکولی که به پروتئین نگاشت نمی‌بشود) به نام Gas5 انتقال و تجمع مولکول‌های RNA را درون مسیرهای طویل نورون‌ها کنترل می‌کند. این مکانیسم مبتنی بر RNA با هماهنگ‌سازی تحریک‌پذیری نورون‌ها در زمان واقعی روی یادگیری و حافظه تأثیر می‌گذارد.

نقش RNA در یادگیری از هراس‌ها

به‌نظر می‌رسد که RNAهای Gas5 برای افت هراس الزامی می باشند. افت هراس مکانیسمی است که در آن فرد با روبه رو مداوم با تاثییر محرک هراس، حافظه هراس خود را از بین می‌برد. این رویکرد در درمان اختلال اضطراب بعد از سانحه (PTSD) کاربرد دارد.

این پژوهش مشخص می کند که هنگامی عملکردهای سیناپس در زمان یادگیری تحول می‌کند، RNAها تنها در چند میلی‌ثانیه این تغییرات را به داخل سلول‌ها منتقل می‌کنند. به‌این‌ترتیب، کارکرد سلول بلافاصله بعد از فعال‌شدن مسیرهای عصبی تحول می‌کند.

این فرایند می‌تواند توضیح دهد که چطور یادگیری، مخصوصاً در روبه رو با ورودی‌های عصبی زیاد مهم و شدید (همانند هراس)، علتایجاد حافظه می‌بشود. درواقع RNA غیر-کدکننده پیوند گم‌شده‌ای است که توضیح می‌دهد چطور فرایندهای مغز، ناشی از یادگیری، تبدیل به حافظه خواهد شد.

دانشمندان دریافته‌اند که این دسته از RNAها با تجمع در سیناپس‌های نورون‌ها انعطاف آن‌ها را افزایش خواهند داد. پروتئین‌هایی که داده‌های ورودی را از این RNAها می‌گیرند، کارکرد سلول را تحول خواهند داد.

این مکانیسم علتشکل‌گیری نوع مهمی از حافظه می‌بشود که حافظه نابودی هراس نام دارد. در این حافظه، عکس العمل‌های شدید بعد از وقایع ترسناک جانشین خواهد شد. نقص در این کارکرد RNAها علتمی‌بشود تا حافظه هراس تحلیل نرود و فرد دچار اختلال اضطراب بعد از سانحه بشود.

دانشمندان امیدوارند که این یافته‌ها بتواند به آن‌ها پشتیبانی کند تا با دستکاری RNAها، درمان‌هایی مبتنی بر ژنتیک برای PTSD گسترش دهند.