گوگرد آزادشده از اقیانوس‌ها اقلیم زمین را فراتر از تصورات ما خنک می‌کند_دریای تکنولوژی

اولین بار است که پژوهشگران گاز گوگرد آزادشده از گونه‌های حیات اقیانوس‌ها را محاسبه کرده‌اند و دریافته‌اند این گاز اقلیم زمین را خصوصاً در جنوبگان بیشتر از آنچه قبلاً فکر می‌شد، خنک می‌کند. اقیانوس‌ها نه‌فقط گرمای خورشید را جذب و پخش می‌کنند، بلکه گازهایی می‌سازند که ابرها را روشن‌تر می‌کنند؛ درنتیجه نور بیشتری به فضا منعکس می‌بشود.

تیمی از دانشمندان در مؤسسه علوم دریایی (ICM-CSIC) و مؤسسه شیمی فیزیکی بلاس کابرِرا (IQF-CSIC) در اسپانیا و دانشگاه آنگلیای شرقی در انگلیس گاز متان‌تیول (CH_۳SH) را بازدید کرده‌اند. پیش‌ازاین به این گاز دقت نمی‌شد؛ چون شناسایی آن زیاد سخت است و زیاد تر از اقیانوس‌های سرد انتشار می‌بشود، درحالی‌که داده‌های دانشمندان اکثراً از آب‌های گرم می باشند.

یافته‌های این دانشمندان یکی از با اهمیت ترین نظریه‌ها درمورد نقش اقیانوس‌ها در تنظیم اقلیم زمین دگرگون می‌کند. مطابق این نظریه، پلانکتون‌های میکروسکوپی حاضر در سطح اقیانوس‌ها گوگرد را به‌صورت گاز دی‌متیل سولفید آزاد می‌کنند که بعد از ورود به اتمسفر، اکسید می‌بشود و به‌صورت ذرات معلق آئروسل (aerosol) درمی‌آید.

آئروسل‌ها بخشی از تابش‌های خورشید را به فضا منعکس می‌کنند و گرمایی را که در زمین می‌ماند، افت خواهند داد. تاثییر خنک‌کنندگی این ذرات هنگامی که در راه اندازی ابرها نقش داشته باشند، زیاد تر می‌بشود.

تاثییر گوگرد آزادشده از اقیانوس‌ها در اقلیم زمین

پژوهشگران می‌گویند کار آنها فهمیدن ما از تنظیم اقلیم را دگرگون می‌کند؛ چون اثری ترکیبی را مطالعه کرده‌اند که پیش‌ازاین نادیده گرفته می‌شد. این تحقیق اهمیت آئروسل‌های گوگرد را برای زمین مشخص می کند. دانشمندان می‌دانستند اقیانوس‌ها متان‌تیول آزاد می‌کنند اما نمی‌دانستند چه‌ مقدار متان‌تیول کجا آزاد می‌بشود. آنها این چنین از تاثییر بزرگ این گاز روی اقلیم زمین بی‌خبر بودند.

مدل‌های همانند‌سازی اقلیم زیاد تر تاثییر تابش خورشید در اقیانوس جنوبگان را بیشتر از چیزی که واقعاً هست در نظر می‌گیرند؛ چون نمی توانند به‌خوبی ابرها و آئروسل‌ها را همانند‌سازی کنند. یافته‌های مطالعه تازه دقت مدل‌ها را زیاد تر و شکاف بین آنها را با حقیقت افت می‌دهد.

دانشمندان پیشتر فکر می‌کردند پلانکتون‌ها فقط دی‌متیل سولفید آزاد می‌کنند اما اکنون می‌دانند این موجودات متان‌تیول نیز آزاد می‌کنند. این چنین راهی یافته‌اند تا مکان، زمان و مقدار متان‌تیول منتشرشده در اتمسفر را به‌صورت کمّی و در مقیاس جهانی تعیین کنند.

به‌این‌ترتیب، پژوهشگران می‌توانند ابرهای اقیانوس جنوبگان را بهتر همانند‌سازی کنند و تاثییر خنک‌کنندگی آنها را واقع‌گرایانه‌تر نمایش دهند.

دانشمندان داده‌های در دسترس متان‌تیول تولیدشده در آب‌های شور، در اقیانوس جنوبگان و ساحل مدیترانه را جمع‌ و با دمای آب دریاها مرتبط کردند. نتایج نشان می‌داد متان‌تیولْ گازهای گوگرد آزادشده از اقیانوس‌ها را ۲۵ درصد افزایش می‌دهد و در اقلیم زمین نقش قابل‌توجهی دارد.

افزایش ۲۵ درصدی احتمالا زیاد به‌ نظر نرسد اما متان‌تیول زیاد بهتر از دی‌متیل سولفید اکسید می‌بشود و آئروسل می‌سازد؛ بعد تاثییر خنک‌کننده آن زیاد تر از دی‌متیل سولفید است.

دانشمندان این چنین دریافتند گوگرد آزادشده از اقیانوس‌ها در نیم‌ کره جنوبی که سطح آبی بیشتری دارد و فعالیت انسان‌ها در آن کمتر است، تاثییر خنک‌کنندگی بیشتری دارد.

پژوهشگران نتایج تحقیق خود را در ژورنال Science Advances انتشار کرده‌اند.