ایزو در دوربین عکاسی چیست؟_دریای تکنولوژی

اگر با عکاسی آشنا باشید، قطعا نام کلمه ایزو (ISO) چندین دفعه به گوشتان خورده است و این سوال برایتان پیش می‌آید که ایزو در دوربین عکاسی چیست؟!

ایزو در عکاسی یکی از فاکتورهای موثر در کیفیت تصاویر است. احتمالا برایتان دلنشین باشد بدانید که همان‌گونه که چشمان ما به نور حساسیت دارند، حسگر دوربین نیز به نور عکس العمل مشخص می کند؛ این حساسیت به نور که در دنیای عکاسی با کلمه ایزو تعریف می‌بشود، می‌تواند تعیین‌کننده وضوح تصاویر ثبت شده در دوربین‌های عکاسی باشد.

تاریخچه ایزو در دنیای عکاسی

اگر برایتان این سوال پیش آمده که ایزو در دوربین عکاسی چیست؟ باید بگوییم، ایزو در ابتدا به‌گفتن یک استاندارد برای اندازه‌گیری حساسیت فیلم‌های عکاسی به نور منفعت گیری می‌شد؛ این استاندارد در ابتدا توسط سازمان‌های DIN و ASA شناخته شد.

در دهه ۱۹۷۰، برای تشکیل یک استاندارد جهانی، این دو سیستم با هم ترکیب شدند و استاندارد ایزو (ISO) به وجود آمد. این استاندارد توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی (International Organization for Standardization) معارفه و به‌شدت در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد.

با ظهور دوربین عکاسی در مدل های دیجیتال، مفهوم ایزو هم چنان به‌گفتن یک معیار حساسیت به نور باقی ماند، اما به‌جای حساسیت فیلم، این فاکتور اکنون به حساسیت حسگر دوربین اشاره دارد. در دوربین‌های دیجیتال، ایزو به‌صورت الکترونیکی تنظیم می‌بشود و به عکاسان این امکان را می‌دهد تا در شرایط نوری گوناگون، تنظیمات مناسب را انتخاب کنند. افزایش ایزو در دوربین‌های دیجیتال علتافزایش حساسیت حسگر به نور می‌بشود، اما امکان پذیر تبدیل افزایش نویز در عکس نیز بشود.

نحوه کارکرد ایزو در دوربین‌های دیجیتال

نحوه کارکرد ایزو در دوربین‌های دیجیتال، تأثیر مستقیم بر روشنایی و کیفیت تصاویر ثبت شده دارد. فهمیدن چگونگی کارکرد ایزو در کنار لنز دوربین به عکاسان پشتیبانی می‌کند تا در شرایط نوری گوناگون به بهترین شکل از دوربین خود منفعت گیری کنند.

حسگر دوربین‌های دیجیتال مجموعه‌ای از پیکسل‌های حساس به نور است که ماموریت تبدیل نور به سیگنال‌های الکتریکی را دارد. ایزو مقدار تحکیم این سیگنال‌های الکتریکی را تعیین می‌کند؛ با افزایش مقدار ایزو، سیگنال‌های نوری دریافتی توسط حسگر تحکیم شده و تصاویر روشن‌ترین در دوربین ثبت خواهد شد.

تاثییر مقدار ایزو در عکاسی

وقتی که ایزو بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ تنظیم بشود، حسگر دوربین نور کمتری را دریافت و تحکیم می‌کند. این نوشته علتایجاد تصاویر با کمترین نویز و بیشترین جزئیات می‌بشود. ایزو پایین برای شرایط نوری مناسب یا وقتی که دوربین بر روی سه‌پایه قرار دارد، بهترین راهکار است.

با افزایش ایزو، حسگر دوربین عکاسی به نور حساس‌تر شده و سیگنال‌ها برای ثبت تصاویر آشکار‌تر، تحکیم خواهد شد. این تنظیمات برای عکاسی در شرایط نوری کم همانند شب یا محیط‌های تاریک بهترین کار است؛ اما باید دقت داشت که ایزو بالا امکان پذیر علتافزایش نویز در عکس بشود.

یکی از اثرات منفی افزایش ایزو، افزایش نویز دیجیتال در عکس است. نویز به طور دانه‌های ریز یا لکه‌های رنگی در عکس ظاهر می‌بشود و می‌تواند جزئیات را از بین ببرد و کیفیت کلی عکس را افت دهد. هرچه مقدار ایزو بالاتر باشد، مقدار نویز عکس زیاد تر خواهد می بود.

علاوه بر این‌ها، افزایش ایزو می‌تواند دامنه دینامیکی (Dynamic Range) عکس را افت دهد. دامنه دینامیکی به تفاوت بین روشن‌ترین و تاریک‌ترین قسمت‌های عکس اشاره دارد. با افزایش ایزو، جزئیات در سایه‌ها و نواحی روشن امکان پذیر از بین بروند یا به کلمه “بیش نوردهی” و “کم نوردهی” رخ دهد که این اتفاق علتکاهش عمق و وضوح عکس می‌بشود.

در کل انتخاب مقدار ایزو، بستگی به شرایط نوری، نوع عکس مورد نظر و تجهیزات حاضر دارد. همان گونه که اشاره کردیم، افزایش ایزو به شما امکان عکاسی در شرایط نوری ضعیف و منفعت گیری از شدت شاتر سریع تر را می‌دهد، اما این کار با هزینه نویز و افت کیفیت عکس همراه است. افت ایزو، کیفیت عکس را به حداکثر می‌رساند، اما نیاز به نوردهی طویل‌تر و نور زیاد تر دارد.

جمع بندی

در عکاسی حرفه‌ای، ایزو یکی از ابزارهای کلیدی است که می‌تواند به شما پشتیبانی کند تا کنترل کامل بر نور و کیفیت تصاویر خود داشته باشید. با فهمیدن و منفعت گیری هوشمندانه از ایزو، شما می‌توانید در هر شرایط نوری، از تابش خیره‌کننده آفتاب تا سایه‌های اسرارآمیز شب، بهترین تصاویر ممکن را ثبت کنید. ایزو به شما این امکان را می‌دهد که با هر تنظیمی، داستانی متفاوت روایت کرده و خلاقیت خود را چندین برابر کنید.