نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی دریای تکنولوژی
۲۴ آوریل ۱۹۹۰، تلسکوپ فضایی هابل به فضا پرتاب شد. این رصدخانه با همکاری آژانس فضایی اروپا و ناسا، مشاهدات خود را در نور مرئی، مادون قرمز و فرابنفش انجام می‌دهد.
هابل از تعداد بسیاری جهات انقلابی در نجوم مدرن به وجود اورده است؛ نه تنها به‌گفتن ابزاری کارآمد برای انجام اکتشافات تازه، بلکه به‌طور کلی با هدایت تحقیقات نجومی.
تلسکوپ فضایی هابل
این اولین تلسکوپ فضایی بشر نبوده است، اما یکی از بزرگ‌ترین و همه‌کاره‌ترین تلسکوپ‌ها می بود که به‌گفتن یک ابزار تحقیقاتی حیاتی برای نجوم شهرت دارد.
این تلسکوپ به افتخار ستاره‌شناس «ادوین هابل» نام‌گذاری شد. مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی (STScI) اهداف هابل را انتخاب می‌کند و داده‌های حاصل را پردازش می‌کند، درحالی‌که مرکز پرواز فضایی گدارد (GSFC) فضاپیما را کنترل می‌کند.
آخرین مطالب
- ۱۰ درس عملی پیشرفت شغلی از پادکستهای هاروارد بیزینس رویوو_دریای تکنولوژی
- ۷ روش علمی برای افت استرس در کمتر از ۱۰ دقیقه_دریای تکنولوژی
- ۱۰ شخصیت خودشیفته تاریخ: از هیتلر و ستالین تا کانیه وست و مدونا_دریای تکنولوژی
- ۱۵ ویژگی مردانی که دوست واقعی ندارند_دریای تکنولوژی
- در گذر زمان نسبت قیمت طلا و بیت کوین چه تغییری کرده است؟ + نمودار_دریای تکنولوژی
هابل دارای یک آینه ۲.۴ متری است و پنج ابزار مهم آن در نواحی فرابنفش، مرئی و نزدیک به فروسرخ طیف الکترومغناطیسی رصد می‌کنند. مدار تلسکوپ در خارج از انحراف جو زمین، به آن اجازه می‌دهد تصاویری با وضوح زیاد بالا، با نور بعد‌عرصه زیاد کمتر از تلسکوپ‌های زمینی بگیرد.
این تلسکوپ برخی از دقیق‌ترین تصاویر نور مرئی را ثبت کرده است که امکان دید عمیق به فضا را فراهم می‌کند. تعداد بسیاری از مشاهدات هابل به پیشرفت‌هایی در اخترفیزیک منجر شده است، همانند تعیین نرخ انبساط جهان.
پرتاب به فضا
ساخت تلسکوپ‌های فضایی در اغاز سال ۱۹۲۳ نظر شد و تلسکوپ هابل در دهه ۱۹۷۰ توسط ناسا، با پشتیبانی آژانس فضایی اروپا فراهم و ساخته شد.
راه‌اندازی برنامه‌ریزی‌شده آن در سال ۱۹۸۳ می بود، اما پروژه با تأخیرهای فنی، مشکلات بودجه و فاجعه چلنجر در ۱۹۸۶ روبه رو شد.
این تلسکوپ سرانجام در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد، اما آینه مهم آن به نادرست زمین خورده می بود که تبدیل انحراف کروی شد و توانمندیهای تلسکوپ را به خطر انداخت.
خوشبختانه این مشکل در یک مأموریت خدماتی در سال ۱۹۹۳ اصلاح شد.
هابل تنها تلسکوپی است که برای نگهداری در فضا، توسط فضانوردان طراحی شده است. پنج مأموریت شاتل فضایی، سیستم‌های تلسکوپ را تعمیر، ارتقا و جانشین کرده‌اند که شامل هر پنج ابزار مهم می‌بشود.
پنجمین مأموریت ابتدا به دلایل ایمنی بعد از فاجعه کلمبیا (۲۰۰۳) لغو شد، اما بعد از قبول مدیر ناسا، «مایکل گریفین»، مأموریت خدمات‌رسانی در سال ۲۰۰۹ تکمیل شد.
هابل در آوریل ۲۰۲۰ سی‌ساله شد و پیش‌بینی می‌بشود تا ۲۰۳۰-۲۰۴۰ به کار خود ادامه دهد.
دسته بندی مطالب
مقالات کسب وکار